Możliwość posiadania szamba do gromadzenia nieczystości odprowadzanych z budynku mieszkalnego została szczegółowo uregulowana ustawą z 1996 roku o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. W myśl obowiązujących przepisów każda istniejąca nieruchomość musi być podłączona do istniejącej sieci kanalizacyjnej. Tylko w przypadku kiedy sieć kanalizacyjna nie istnieje na danym obszarze lub kiedy podłączenie do niej nie jest możliwe, właściciel nieruchomości może umieścić na swojej posesji bezodpływowy zbiornik nazywany szambem. Chociaż przepisy nie regulują z jakich materiałów powinien być wykonany zbiornik, zgodnie z istniejącym rozporządzeniem powinien mieć nieprzepuszczalne dno oraz ściany, posiadać otwór do wywozu nieczystości oraz odpowietrzenie wystające przynajmniej pół metra ponad poziom gruntu. Powyższe wymagania spełniają zarówno szamba z betonu, jak i te wykonane z tworzyw sztucznych.
Aby móc postawić szambo na swojej posesji trzeba jednak spełnić jeszcze kilka dodatkowych warunków. Pomimo tego, że zbiornik musi być szczelny to nie może zostać postawiony w odległości mniejszej niż 15 metrów od studni. Zgodnie z przepisami, pokrywa szamba oraz otwór wentylacyjny powinny być oddalone o 5 metrów od okien i drzwi pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi oraz o 2 metry od granicy działki, drogi lub ciągu pieszego. Należy pamiętać, że określone przepisami odległości nie mają charakteru bezwzględnego i w uzasadnionych sytuacjach dopuszczalne są odstępstwa. Wyżej wymienione przepisy dotyczą szamb, których objętość nie przekracza 50 metrów sześciennych. Większe zbiorniki można zamontować dopiero po przeprowadzeniu ekspertyzy na zlecenie wojewódzkiego inspektora budowlanego.
Decydując się na budowę szamba należy pamiętać, że musi ono być regularnie opróżniane. Zgodnie z przepisami, każdy właściciel nieruchomości, na której znajduje się szambo musi posiadać umowę na wywóz nieczystości oraz rachunki potwierdzające, że taki fakt rzeczywiście miał miejsce. Brak stosowanych dokumentów może skutkować pouczeniem bądź nałożeniem kary finansowej przez uprawnionych kontrolerów.